Geschiedenis
Wat vooraf ging
Greenwich Mean Time
Tot 1882 gebruikte men in België de tijd van een grote stad in de onmiddellijke nabijheid. De tijd in die grote steden werd aangegeven door de kerktoren, waarvan de klok afgestemd werd op een zonnewijzer. Dit werd wat onpraktisch door de toegenomen industrialisering en mobiliteit. Een standaarduur voor heel België werd nodig. Vanaf 1882 voerde België de Greenwich Mean Time in als officiële tijd.
Op 1 oktober 1884 kwamen afgevaardigden van 27 landen samen voor een conferentie in Washington DC met het opzet om een eerste meridiaan vast te leggen en een universele dag. 31 dagen later zijn zij overeengekomen om Greenwich te nemen als nulmeridiaan op de wereldkaart, en eveneens Greenwich MeanTime als basis voor een universeel tijd systeem.
De aarde is verdeeld in 24-uurgordels. Volgens deze verdeling ligt België in de uurgordel van Greenwich.
Onze tijd is dus de tijd van Greenwich, de Universele tijd of wereldtijd.
Omdat ons land ten Oosten van de meridiaan van Greenwich ligt, lopen we een tijdspanne voor op het werkelijke zonne-uur. België behoort dus eigenlijk tot dezelfde uurzone als Engeland en Portugal. Brussel ligt 3x dichter bij Greenwich dan bij Berlijn en toch krijgen we tijdens het ‘normale’ uur in de winter het uur van Berlijn.
Engelse zomertijden, Duitse zomertijden, Amerikaanse zomertijden
De Amerikaan Benjamin Franklin zou als eerst voorgesteld hebben om in de zomer vroeger op te staan en eerder naar bed te gaan, om te besparen op het branden van kaarsen als lichtbron. Hij schreef hiervoor een brief aan de redactie van de Journal of Paris, als grap bedoeld.
George Vernon Hudson, in Engeland geboren, kwam met een eerste serieus voorstel in 1895 om de klok in de zomer twee uur vooruit te zetten. William Willet, Engelsman, kwam in 1907 met eenzelfde voorstel in zijn boek: 'Waste of Daylight'. De Britse regering hapte niet toe. (Bron Wikipedia)
In 1914 voerden de Duitse legers in de bezette gebieden een zomeruur in, om brandstof te sparen - energie die men hard kon gebruiken om oorlogsgereedschap te maken. Uiteindelijk kreeg het Duitse oorlogsvoorbeeld navolging. De bevolking ervoer vrij vlug de nare gevolgen van deze maatregel en het wakkerde de haat aan tegen al wat Duits was. Bij de Wapenstilstand in 1918 werd deze maatregel dan prompt afgevoerd in België en in Frankrijk.
In WO II werd deze maatregel nogmaals in Duitsland ingevoerd. Tot 2 november 1942 bleef dit zo. Pas in 1946 werd het zomeruur afgeschaft en behield men de Midden-Europese Tijd. Groot-Brittannië en Ierland behielden hun zonne-uur. Na de tweede wereldoorlog was er dus even een opleving van het heldere denken en werd een eind gemaakt aan deze volksverlakkerij. Heel lang duurde dat echter niet, in 1977 werd de zomertijd al weer van stal gehaald.
